رواية مكتملة بقلم ورده محمد-3

اخلصى
عايز اكل 
مليكه والله انا مش اسرع من الڼار الاكل على الڼار
فهد طب بسرعه عايز اكل وانام علشان عندى شغل 
مليكه شغل 
فهد اه شغل ولا مفكره نفسك عروسه بصحيح وهقعد جنبك 
مليكه احسن على الاقل هرتاح من وشك 
فهد بلاش تعصبينى بدل ما تشوفى منى حاجه مش هتعجبك 
مليكه لا خوفتنى 
فهد مليكككككككه بلاش افتكرى ان قولتلك بلاش وسبها ومشى 
وبعد شويه الاكل خلص وغرفت الاكل وحطته لفهد على السفره 
مليكه لسه هتمشى 
فهد رايحه فين 
مليكه هدخل اتخمت ممكن 
فهد اقعدى كلى 
مليكه مش عايزه 
فهد كلمه واحده اقعدى 
مليكه وانا قولت لا 
فهد بغيظ عنك 
مليكه لسه هتمشى 
فهد لا استنى هنا مش هتنامى غير لما انا اكل وتشيلى الاطباق وتغسليهم وبعد كده ابقى ادخلى نامى 
مليكه وانا مالى مش كفايه عملت ليك الاكل ابقى شيلهم انت بقى وسابته ومشيت 
فهد انتى اللى جبتى لنفسك وقام دخل الاوضه وراها 
مليكه ع ع عايز ايه 
فهد من بدرى وانا بحذرك من عصبيتى وانتى سايقه فيها لحد ما عصبتينى 
مليكه ا ا انت هتعمل ايه 
فهد هيبقى ده عقابى ليكى 
مليكه لالالا ابعد عنى متلمسنيش 
فهد 
مليكه عاااااا ابعد عنى ابعد وقعدت ټضرب فيه 
فهد مش انتى اللى عصبتينى استحملى بقى 
مليكه بدموع قعدت تزق فيه لحد ما اغمى عليها 
فهد حس ان مفيش حركه من مليكه بيبص لاقها اغمى عليها قام وقعد يخبط على وشها وجاب برفان ورشه على ايده وحطها تحت مناخريها 
مليكه حركة راسها وقالت اممممم وفتحت عنيها شافت فهد قدام عنيها قامت قعدت وضمت رجليها عند صدرها وقالت ابعد عنى متلمسنيش وعيطت 
فهد بحزم انا معملتش حاجه المرادى بس اعملى حسابك لو فكرتى تعصبينى مره تانيه مش هسيبك وهعمل فيكى اللى انتى عارفه وسبها وخرج من الاوضه 
مليكه قعدت ټعيط وجسمها يترعش من الخۏف وقامت من على السرير بصعوبه ودخلت الحمام ووقفت تحت الدش وقعدت ټعيط وقت خرجت من تحت الدش ولبست البورنس وخرجت من الحمام وافتكرت ان هى معندهاش هدوم قالت 
مليكه يا نهار اسود اعمل انا ايه دلوقتى معنديش حاجه البسها والفستان اتقطع ومينفعش البسه 
دورت على تليفونها ملاقتهوش قالت ده ايه النحس ده ياربى اعمل ايه بقى 
فتحت الدولاب اللى موجود لاقته كله هدوم لفهد بصت ليهم بقرف وقالت انا مستحيل احطهم على جسمى ورزعت الدولاب وقعدت على السرير تهز فى رجليها وتاكل فى ضوافرها وتبص على الدولاب وبعدين قالت 
مليكه ما هو مش قدامى غير ان البس اى حاجه من هدومه وخلاص لحد الصبح ادور على التليفون اتصل على مها تجيب ليا هدوم وقامت فتحت الدولاب وطلعت قميص من قمصانه ولبسته وكان طويل عليها واصل لحد ركبتها وواسع جدآ عليها ونامت على السرير واتغطت ونامت من كتر التعب 
فى اوضت فهد 
دخل اوضه وقفل الباب وراه بعصبيه وقال 
فهد غبيه عصبتنى وخلتنى كنت هعمل فيها حاجه اندم عليها العمر كله 
وبعدين سكت شويه وقال طب وانت زعلت عليها ليه 
قلبه علشان حبتها 
عقله لا انا اتجوزتها علشان ازلها 
قلبه لا انا بحبها بدليل ان خفت عليها وبرفض ان اقرب ليها او اذيها 
عقله لا حب ايه انت مستعد تحب تانى وفى الاخر تبعد وتسيبك 
قلبه بس الحب مش بأدينا وانا بفرح اوى لما تكون جنبى 
عقله خليك انت ضعيف بس انا مش هسمح بكده وهقف فى وش العلاقه دى 
قلبه وانا هعمل بكل طريقه واحافظ عليها وعلى حبها ومش هسمح انها تبعد عنى 
عقله تحدى بين وبينك انا همنع العلاقه دى تتم بأى طريقه 
قلبه وانا هحافظ عليها واحببها فيا وهخليها تستمر ونشوف مين كلمته هتمشى فى الاخر 
فهد حط ايده على ودنه وقال بس بس كفايه ارحمونى ونام على السرير وغمض عينه بس جت صورة مليكه قصاد عينه وهى بټعيط وبتترجى فيه يبعد عنها قام قعد تانى على السرير وۏلع سېجاره كوبى من بتوعه ووقف قصاد الشباك وقال 
فهد ليه يا مليكه ظهرتى فى حياتى ليه ما كنت عايش ومقضيها ليه جيتى دولوقتى وقلبتى كل حياتى ونفخ الدخان فى الهوا وقعد باصص من الشباك 
اشرقت شمس صباح يوم جديد بنورها الساطع فى سماء الاسكندريه لتنير اوضت فهد بخيوطها الصفراء
فهد قعد طول الليل صاحى وبيشرب فى السېجار بتاعه وبيفكر فى مليكه قام من على الكرسى وطفى السېجار بتاعه دخل الحمام اخد شاور ولبس البورنس وخرج من الحمام وافتكر ان هدومه فى اوضت مليكه فتح باب اوضه وخرج منها وراح على اوضت مليكه وفتح الباب براحه ودخل بص على السرير لاقه مليكه 
عليها مليكه فتحت عنيها 
مليكه شدت الغطا من ايد فهد وغطت نفسها وقالت ا ا انت عايز ايه وكنت بتشيل الغطا من عليا ليه 
فهد اتكلم بصعوبه وقال ك ك كنت بغطيك مش بشيل الغطا 
مليكه ك ك كداب انا كنت متغطيه كويس 
فهد والله انتى حره تصدقى ولا متصدقيش وسبها وراح على الدولاب فتحه وطلع هدوم ليه واخدها وطلع 
مليكه بنأدم وقح 
فى اوضت فهد 
دخل فهد وحدف الهدوم على السرير وقعد على حرف السرير واخد نفسه بصعوبه 
فهد هوف كنت هروح فيها 
وبعدين فاق وقال ايه يا فهد اعقل كده واهدا وركز فى شغلك وبس وسكت شويه وقال لا ما لو هى فضلت على المنظر ده هروح فيها ده الواحد ماسك نفسه بالعافيه وسكت تانى وقال ايه يا فهد مالك مش على بعضك كده عمرك ما كنت كده قال احسن حاجه اقوم البس واروح الشغل وهناك مش هفكر غير فى الشغل وبس وقام لبس هدومه وسرح شعره وخرج من اوضه بص نحيت باب اوضت مليكه وفتح باب الشقه ونزل 
مليكه اول ما سمعت صوت الباب اتقفل قامت من على السرير وطلعت تدور على التليفون بتعها وهى بدور اتفاجئت بالباب اتفتح ودخل فهد 
فهد سرح فى منظر مليكه 
مليكه اټصدمت لما دخل فهد من باب الشقه وشفها بالمنظر ده وقالت ا ا انت رجعت ليه 
فهد كان سرحان فى منظر مليكه 
مليكه بصوت عالى ا ا انت يا بنأدم مش بكلمك 
فهد قرب على مليكه اوى شششش صوت ميعلاش عليا وبص فى عنيها
مليكه حاولت تبعد عنه بس هو كان متحكم فيها ومنعها تتحرك 
فهد بلاش الحركات الكتير دى 
مليكه ط ط طب ابعد عنى 
فهد بعد عنها وقال ايه اللى انتى لابسه ده وتقولى مش عايزانى اقرب منك 
مليكه والله انا مش لابسه برضايا انا لابسه ڠصب عنى علشان حضرتك قطعت الفستان 
فهد انتى تطولى تلبسى حاجه من بتوعى 
مليكه ربعت ايديها قدام صدرها وقالت ايوه اطول واطول اطول من كده كمان 
فهد اللهم يطولك يا روح يابت اتعدلى فى الكلام معايه 
مليكه والله انا كده لو مكنش عجبك وبعدين انت رجعت ليه تانى 
فهد والله انا حر ارجع وقت ما احب مش هتمنعينى كمان من شقتى 
مليكه هوف سم وسابته ودخلت اوضتها 
فهد يارب هون ودخل اوضه اخد التليفون بتاعه ونزل تانى 
مليكه سمعت صوت الباب اتفتح بصت واتأكدت ان فهد نزل طلعت تانى تدور على تليفونها 
فى فيلا فريد المنشاوى 
كان فريد قاعد على السفره وحاطت عدى على رجله 
ونزلت مروه وفارس 
مروه صباح الخير 
سهير صباح النور 
فارس ايه يا بابا عرفت تنام امبارح من عدى 
فريد اول مره اعرف انام كده